رمان چمدان آخرین مسافر

ژانر: عاشقانه

نویسنده :آرزو طهماسبی

خلاصه :

داستان در مورد یک دختریست کاملا سنتی که با پسر خان روستاشون ازدواج میکنه اما به دلایلی که مشخص میشه جدا میشن؛ حالا بعد مدت ها دختره برگشته به روستاشون جایی که پسرخان هم اون جاست و باز این دو هم رو میبین آیا این بار می‌تونن عاشقانه به هم برسند؟؟!
داستان محور یک روستای تاریخی و توریستی در کردستان است که روستا و افراد روستا هم ماجراهای خودشون رو دارن و همین جذابیت رمان رو چند برابر کرده!!!

قسمتی از متن رمان:

با یادآوری من این بار بیشتر ذوق کرد و دستم را فشار داد.
– نگو اونم همیشه یک چشمش به تو بوده! همین چند روز
پیش واسه پسر بزرگش که تو شهره خواستگاریت کرد!
لبخندم خشک شد و مات شده مامان را نگاه کردم. فکر
نمیکردم آن قدر زود باز بخواهد دنبال خواستگار برایم بگردد.
هنوز پنج ماه هم از طالق هرچند سوریام نمیگذشت.
مامان اما هنوز با چشم های مشتاق به من زل زده بود. چه
انتظاری از من داشت که بگوییم بگذارد بیایند؟!
– بابا هم میدونه؟

مامان کمی صورتش جمع شد و چشم غرهای به آن سمت که
کیوان و بابا نشسته بودند رفت.
– نه نمیدونه! اون که فکر میکنه هنوز همون بچه کوچکی!
نمیدونه که از وقتش بگذره اینام دیگه نمیان! االن جونی،
خوشگلی، دختر باید به وقتش بره!

با افسوس سری تکان دادم.

رمان چمدان آخرین مسافر

مامان باز راه قبل را در پیش گرفته بود انگار که مادرها تا
دخترانشان شوهر نمیکردند، خیالشان از زندگی راحت نمیشد!
نمیدانم این چه دردی بود که میان عموم مردم افتاده بود!
یعنی من بعد یک ازدواج ناموفق هم حق نداشتم حداقل یک
سال تنها بمانم؟!
البته همان طلاق هم دیگر باطل شده اما من که نمیتوانستم به
این زودی ها برای خانوادهام توضیح بدهم

همین که حداقل بابا راضی نبود کمی دلم را گرم کرد. عقب رفتم
و در حالی که بلند میشدم به حرف آمدم.
– نه مامان جان نمیخوام باز اشتباه قبل بکنم! بار قبل هم انقد
گفتین وقتشه که راضی شدم!
قبل از این که مامان چیزی بگویید کیوان که صدایم را شنیده
بود، زودتر به حرف آمد.
– طرف آدمه، نترس مثل قبلیه نیست! حرمت و احترام سرش
میشه! هرجا اسمش میاد، کلی آدم برا پدرش رحمت و درود
میفرستن!
با ناراحتی نگاهم را میانشان گرداندم. برایم مهم نبود که بابا هم
میشوند و مامان خواسته بود از او قایم کند پس صدایم را باال
بردم چون دیگر خارج از تحملم بود!

رمان چمدان آخرین مسافر

– نشستین دسته جمعی برای من دسیسه چیدن که چیکار کنید
زودتر شوهر کنم

بابا با اخم بلند شد و این طرف آمد، نگاهی به همه ما کرد.
– چه خبره؟ محمد تو اتاقه! بچه خوابیده این جا!
بغضم داشت، باال میآمد. قبل از این که رسوایم کند، سعی
کردم به حرف بیایم.
– نمیدونم از مامان و کیوان بپرسید! میخوان به سال نکشیده
باز شوهرم بدن!
بابا با تندی نگاهی به مامان کرد و تشر زد.
– باز نشستی پای حرف های این خاله زنکا؟!